Lang geleden

Hoewel het voor mijzelf lijkt alsof ik gisteren - vooruit, laat het eergisteren zijn - nog mijn laatste verhaal plaatste op dit reislog, besef ik me dat het in werkelijkheid al veel te lang geleden is. Daaraan werd ik de laatste tijd door diverse trouwe lezers (die niks meer te lezen hadden) herinnerd. Van de 101 excuses die ik kan verzinnen is de smoes ‘ik heb er simpelweg geen tijd voor' de beste. Immers, 's avonds moeten 'Two and a half man', 'The big bang theory', 'Hey, hey, it's Saturday', 'Bones' en 'The Mentalist' natuurlijk op de voet gevolgd worden en dan heb ik geen tijd om verhaaltjes te schrijven. Daarnaast - je zou het bijna vergeten - ben ik ook nog een stage aan het lopen die zijn einde rap nadert, en dan ben ik ook nog eens een weekje weg geweest.

Weg geweest?

Ja, vorige week van 28 mei tot 2 juli heb ik mijn eerste van de twee voorgenomen trips gemaakt, namelijk naar Tasmanië! Zoals je op het kaartje op deze pagina kunt zien zit ik in het uiterste zuidoosten van Australië, vlakbij Tasmanië. Alleen de Bass Strait zit ertussen, en die kan je met het vliegtuig in zo'n drie kwartier oversteken. Naar Hobart in het zuiden van Tasmanië is het iets meer dan 50 minuten vliegen, en dus vergelijkbaar met een uitstapje naar Londen (vanuit Nederland dan...). Als dat alles was, dan zat je zo in Tasmanië van hieruit! Helaas moet je vanuit Geelong eerst naar Melbourne (2 uur) en op het vliegveld moet je natuurlijk ook op tijd aankomen om in te checken. Al met al was ik er toch een groot deel van de dag aan kwijt om goed en wel op Tasmanië aan te komen, maar als je er eenmaal bent is het ook wel erg de moeite waard.

Niet alleen wilde ik graag een keer op Tasmanië geweest zijn, ook wilde ik een paar dagen lekker vogels kijken. Omdat Tasmanië toch wel vrij ver uit de kust ligt, komen er een paar vogelsoorten voor die alleen maar op Tasmanië voorkomen. Twaalf om precies te zijn. Mijn doel voor de trip was dus om alle twaalf ‘endemische soorten' van Tasmanië te zien. Een uitdaging, maar met een goede voorbereiding zeker niet onmogelijk. Al op mijn derde dag had ik het voor elkaar en toen was er zelfs nog tijd over om lekker te relaxen. Nouja lekker, het slapen in een tentje was 's nachts toch wel fris op het winterse Tasmanië. Over de vogels zal ik binnenkort nog wel een uitgebreid Engelstalig reisverslag schrijven dat tegen die tijd voor de echte geïnteresseerde op internet te vinden is, maar voor nu laat ik het er even bij dat ik 22 nieuwe soorten heb gezien en daarmee... over de 1000 soorten op mijn ‘levenslijst' heen ben! Dat doel ook weer gehaald, prachtig resultaat!

Er zijn namelijk behalve vogels nog veel meer interessante dingen op Tasmanië waar je over kunt schrijven (ik bedoel: ‘veel meer' en niet ‘meer interessant' natuurlijk! ;-)). Zo heb ik bijvoorbeeld eindelijk een Vogel - ohoh, nee het is anders dan het lijkt! - een Vogelbekdier gezien! Wat een geweldige beestjes zijn dat zeg! Die stond heel erg hoog op mijn verlanglijstje om te zien en dat is dus mooi gelukt. Sterker nog, hij staat ook op film (‘bewijsplaatje'), maar dat komt binnenkort nog op mijn reislog te staan. Verder stikt het van de kangoeroes en possums op het eiland en op de eerste avond kwam ik 's nachts een Quoll tegen, een soort kleine witgevlekte carnivoor. Ook de bossen op Tasmanië zijn geweldig. Variërend van droge bossen tot regenwouden, met geweldig hoge bomen, dikke lagen mos, heel veel paddestoelen en veel eh, vogels. Foto's van mijn reis (niet alleen vogels) staan inmiddels op mijn website www.pbase.com/kleyheeg en ik plaats nog regelmatig nieuwe foto's. Verder heb ik me vooral gefocust op het maken van filmpjes, dus binnenkort komt er een tweedelige serie van (2 x 10 minuten) op dit reislog te staan. Nog even geduld hiervoor alsjeblieft!

Stage

Over mijn stage zal ik niet al te lang uitweiden. Ik ben nu druk bezig met het tweede deel van mijn stage, het deel dat uiteindelijk heel aardig blijkt te werken. Helaas heb ik nog maar anderhalve maand de tijd om data te verzamelen, te verwerken en erover te schrijven, dus het is erg druk (het was écht een goede smoes!). Het is erg leuk om te merken dat naarmate je verder komt in je project er links en rechts ook steeds weer nieuwe ideeën opborrelen en bij een beginnende onderzoeksgroep als die van mijn begeleider Marcel is dat ontzettend nuttig voor de toekomst. Ik ben echt heel erg blij dat ik mee mag maken hoe het opzetten van zo'n groep en vooral het ‘lopend krijgen' ervan in zijn werk gaat en ik ben blij dat ik er mijn steentje aan kan bijdragen. Verder is de sfeer goed, de vogels in het lab maken het heel redelijk (stukken beter dan voorheen) en zitten in een prachtig buitenverblijf nu, en langzaam maar zeker komen er data binnen rollen.

Afstuderen

Het einde van mijn stageperiode betekent tevens het einde van mijn studie. Dat is gek! Zodra ik terug kom uit Australië is het een kwestie van een paar formulieren invullen en dan ben ik afgestudeerd. Het is daarom dat ik nu alvast wat voorbereidingen aan het treffen ben, want mijn planning is zoals je begrijpt weer geweldig: ik kom in eind juli terug, midden in de zomervakantie! Probeer dan maar aan de benodigde handtekeningen en dergelijke te komen. Gelukkig bestaat er e-mail en het komt allemaal ongetwijfeld op zijn pootjes terecht. Bovendien heb ik hulp van een ervaringsdeskundige. Ik heb namelijk een belangrijke mededeling voor hen die het nog niet wisten: vorige week is Jonne afgestudeerd!! Voor haar eindstage heeft ze een prachtig cijfer binnengesleept en ik ben heel erg trots op hoe ze ruim binnen de 5 jaar haar studie heeft afgerond. Voor de diploma-uitreiking heeft ze besloten geduldig te wachten tot eind september, zodat we samen ons diploma kunnen ophalen. Hoe dan verder? Jonne heeft inmiddels al een baan aangeboden gekregen en ik hoor hopelijk volgende week of de week daarop of ik een positie krijg bij de Universiteit Utrecht. Zo niet, dan zien we wel weer verder. Voorlopig probeert iedereen me hier zover te krijgen dat ik blijf of snel weer terug kom (mijn begeleider Bill zei vanmiddag in een gesprek: 'but you'll be back in the Netherlands for only one or two weeks anyway', ik zei: 'well, maybe three...'). Kansen genoeg!

WK

Voordat ik terugkom zal het contact met het thuisfront wel vast wat intensiveren met het aanstaande wereldkampioenschap voetbal in Zuid-Afrika dat morgen begint. Ik zal mijn best doen om het van hieruit te volgen, hoewel de meeste wedstrijden midden in de nacht gespeeld worden. Gelukkig (misschien daardoor juist) wordt het wel live uitgezonden, dus als Nederland speelt kan ik lekker met mijn dekbed op een bank gaan zitten kijken. Jonne heeft twee poules georganiseerd (een familie- en vriendenpoule) die ik beide ga winnen, dus ik verwacht dat ik een hoop felicitaties krijg (dus contact) van de andere deelnemers na elke wedstrijd waarvan ik de uitslag goed heb ingeschat. Ik wens iedereen veel kijkplezier en laten we hopen dat Nederland nu eens in de finale komt!

Zo, het is weer 23.30 uur hier en net als elke avond deze week is dat veel te laat. Morgenavond heb ik een etentje bij een (Zuid-Afrikaanse!) medewerker van onze groep in Geelong, dus zal het weer niet erg vroeg worden. Gelukkig geniet ik dus nog steeds van mijn verblijf hier. Ik hoop dat ik iedereen weer gerustgesteld heb (alles gaat goed hier) en ik zal mijn best doen om niet al te lang te wachten met mijn volgende reisverslag.

Hartelijke groeten vanuit de Australian winter,

Erik