De laatste dagen voor mijn vertrek naar Roxby Downs zijn een beetje hectisch. Niet alleen ben ik net verhuisd, maar ik moet ook nog een hoop regelen voor mijn eigen onderzoek. En ohja, ik moet ook alweer mijn tas inpakken.

Verhuizing

Mijn nieuwe kamer bevalt goed. Er is genoeg bergruimte voor al mijn spullen, er is draadloos internet, er staat een koelkast en ik kan mijn raam gelukkig een stuk verder open zetten dan in de Collins Unit. Overigens heb ik nog niet veel tijd op mijn kamer doorgebracht, want in dit huis is het veel meer regel om samen in de woonkamer te zitten dan in het vorige huis. Helaas is dat dan wel voornamelijk om televisie te kijken. Mijn huisgenoten beginnen langzaam gewend te raken aan mijn aanwezigheid en het wordt soms al gezellig. Ik zal waarschijnlijk niet al teveel wennen aan deze woonsituatie voordat ik de woestijn in ga, maar daarvoor heb ik vanaf de tweede helft van februari nog zat tijd voor.

Animal Welfare Committee

Vandaag was dus één van die hectische dagen. De reden daarvoor is dat op 10 februari de volières worden geïnspecteerd waar de Siberische Strandlopers in zullen worden gehouden. Die inspectie wordt uitgevoerd door de Animal Welfare Committee, ofwel het dierenwelzijnscomité. Voor elk onderzoek dat levende dieren aangaat moet toestemming worden gevraagd van dat comité, dat erop moet toezien dat de onderzochte dieren niet onnodig lijden onder de onderzoekingen. Het comité heeft al aangegeven dat er voor die tijd een aantal aanpassingen moeten worden gemaakt en dat wordt dus geïnspecteerd op 10 februari. Nou wil het toeval dat Marcel deze week in Nederland is, dus niet kan helpen, en dat ik woensdag ook vertrek. Morgen is het Australia Day, een nationale feestdag om erbij stil te staan hoe trots de Australiërs zijn op hun vermeende cultuur, dus dan is iedereen vrij en kan ik ook weinig doen. Feitelijk betekent dat dat ik alleen vandaag had om ervoor te zorgen dat die aanpassingen op 10 februari klaar zijn. Crisis!! Een hoop rondbellen, mensen vragen of ze dingen voor je willen doen, processen in gang zetten, materialen aanslepen enzovoorts. Uiteindelijk denk ik wel dat het aardig is gelukt en ik heb goede hoop dat alles geregeld kan zijn voor de 10^e.

Belangrijk, mijn nieuwe adres is nu:

14 Lein Court, Highton

Victoria 3216

Australia

De desert trip

Die komt nu snel dichterbij en ik ga vanavond alvast wat spullen klaarleggen om in te pakken. Het meeste wordt al meegenomen door David, de ‘expeditieleider', dus ik hoef zelf niet zo heel veel mee te nemen. Het belangrijkste is: een hoed, een zonnebril, slaapzak, verrekijker en camera. Ohja, wat kleding kan ook geen kwaad. De hoed (zie foto) heb ik gekocht toen ik zaterdag met John de stad, Geelong, in ging. Dat ging goed met het openbaar vervoer, want hoewel het een lange zit is vanwege de zigzagroute, kost een dagkaartje hier maar 1,70 dollar. Dat is omgerekend ongeveer 1 euro! Dat zou in Nederland echt onmogelijk zijn. Al met al is Jonne jaloers ('met John ga je wél vrijwillig winkelen!!'), maar heb ik een mooie hoed. We vertrekken woensdagochtend tussen 9 en 10 met als doel om in Adelaide te komen. Geen al te lange trip als je de hele dag de tijd hebt en elkaar kunt afwisselen met rijden. We gaan overigens met twee auto's, zodat we in het onwaarschijnlijke geval van pech altijd een auto achter de hand hebben. Ik ben erg benieuwd hoe het is bij Roxby Downs. Zodra ik er de kans voor heb zal ik jullie daar alles over vertellen!

Vogels

't Is dat ik beloofde dat dit een vast onderwerp is in mijn reisverhalen, maar eigenlijk heb ik niet zoveel nieuws te melden. Behalve dan dat ik eindelijk de Red-rumped Parrot mooi van dichtbij gezien heb, er 5 Straw-necked Ibises met een schitterende glans over hun verenkleed op het sportveld liepen op het moment dat de accu van mijn camera ‘exhausted' was, dat ik Brown Thornbills zag waarvan ik dacht dat het een nieuwe soort was, maar die ik toch tijdens onze reis in 2004 al bleek te hebben gezien en dat er een mooie Little Eagle rondhangt op de campus. Verder is het vooral uitkijken naar wat komen gaat; er zijn me al mooie soorten beloofd in de woestijn! Mijn doel om in Australië 71 nieuwe soorten te zien moet daar een aardig stukje dichterbij komen. Het leukste van de afgelopen dagen was misschien nog wel een waarneming op het gebied van buideldieren. Zaterdagavond gingen John en ik ‘spotlighten' op de campus. Dat komt simpelweg hier op neer dat je in het donker gaat zoeken naar dieren. Hier kan dat leuk zijn omdat er 's nachts hele andere dieren actief zijn dan overdag. We hadden geluk, want we zagen aan de rand van de campus een Common Brushtail Possum (ook wel Brush-tailed Possum genoemd). Erg gaaf! Op internet kan je mooie foto's vinden van die soort, een aanrader! Helaas waren onze zaklampen niet erg fel, maar het was toch een leuke belevenis.

Morgen

Nog even hard werken om de laatste voorbereidingen te treffen voor de volières en dan 's avonds naar een barbecue (‘barby' in het Australisch) bij David thuis.

Overmorgen

Bijtijds opstaan, rustig ontbijten, laatste spulletjes inpakken en John opzoeken op de campus. David belt ons tussen 9 en 10 als hij met Ben, de 4^e reisgenoot, uit Torquay wegrijdt. We ontmoeten elkaar bij een tankstation vlakbij de campus en dan kan onze reis echt beginnen!

Ik hou jullie zoveel mogelijk op de hoogte, maar ik vrees dat de kans groot is dat ‘zoveel mogelijk' pas over drie weken is. Hoe dan ook: stay tuned!