Het is alweer even geleden dat ik voor het laatst wat liet horen vanuit Estland. Tijd dus voor een inhaalslag!

Om eerlijk te zijn gaat de tijd hier zo snel dat ik even hard moet nadenken overwat we de afgelopen dagen ook alweer gedaan hebben. Op het gebied van het veldwerk kan ik vrij kort zijn, het loopt nog niet zo vlot. Eergisteren hebben we de eerste eend gesampled. Daar kan ik het maar het beste bij laten. Wat interessanter is, is al het andere wat hier in Estland te beleven is! Eergisteren zijn Nicole, Peter en ik 's middags na het veldwerk naar de Nigula bog geweest. Dit hoogveengebied ligt hemelsbreed nog geen 200 meter van ons verblijf vandaan, maar is door een strook bos aan het zicht onttrokken. Even verderop langs de weg begint een 'boardwalk'door het gebied heen, één van de beste uitvindingen van de Esten. Een boardwalk is een wandeling over een paadje van planken die ongeveer 20 cm boven de grond liggen. In zo'n hoogveengebied is dat wel nodig, want de bodem is daar natuurlijk volgezogen met water. Een bijkomend effect is dat je totaal niet de drang hebt om van het pad af het gebied in te lopen, waardoor het gebied in een hele pure staat blijft. Vanaf een uitkijktoren vlak voordat je de bog inloopt, kan je het gebied schitterend overzien. Wat een prachtig ecosysteem! Het doet misschien nog het meest denken aan een Afrikaanse savanne met veel gras (maar ook veel heide) en hier en daar een kort boompje dat duidelijk moeite heeft om te overleven. Als je wat beter kijkt lijkt het natuurlijk helemaal niet op een savanne, want de bomen zijn dennen en berken, de bodem is kletsnat en er lopen nergens olifanten of giraffes. In plaats daarvan heb je kans om elanden te zien, of bruine beren die van de veenbesjes eten. Helaas hadden wij dat geluk niet. In het voorjaar kan je ook nog broedende Kraanvogels, Korhoenders, Bosruiter en nog veel meer zien. Ook daarvoor waren we eigenlijk te laat. Desalniettemin is het een prachtig gebied en onvoorstelbaar dat dit zich nog in oorspronkelijke staat bevindt. Helemaal bijzonder is het om je te realiseren dat dit landschap het landschap was van Nederland ruim 1000 jaar geleden, voordat deze gebieden werden ontgonnen. Ik zal straks wat foto's plaatsen!

's Avonds hebben we in het enige restaurantje van Haademeeste gegeten waar ik het al eerder over had. Nu waren we wel op tijd en het eten was weer prima in orde. Een blik in de keuken leert dat dit restaurant werkgelegenheid biedt aan een groot percentage van de vrouwen van Haademeeste, leuk om dat zo te zien. Toen we uitgegeten waren zijn we afgegaan op de muziek die we al de hele avond hoorden en er bleek een soort dorpsfeest te zijn met live-muziek. Onvoorstelbaar hoe anders sommige dingen hier zijn dan in Nederland. Het hele dorp was uitgelopen voor dit feest, niemand was aan de alcohol (dat verbaasde ons) en op de dansvloer van het openluchttheater waren stelletjes uit alle leeftijdsgroepen aan het dansen. Toch leuk om op deze manier wat cultuur op te snuiven, hoewel we van alle kanten werden aangestaard door nieuwsgierige locale Esten.

Intussen hadden we in Nigula gezelschap gekregen van een Duits gezelschap van studenten met hun begeleiders (die laatsten sliepen ook in 'ons' huisje). Aangezien ons verblijf een soort centraal punt is waar lezingen kunnen worden gehouden en gegeten kan worden, was het dus gezellig druk. De professor die de groep leidde bleek een bekende bioloog die al meer dan 25 jaar onderzoek doet op Antarctica, dus die zat natuurlijk vol verhalen over onder anderehoe de KGB betrokken was (is!) bij het doen en laten van het Russische veldstation waar hij meestal verblijft. De studenten waren niet allemaal even gemotiveerd, maar wel onder de indruk van het land. In ieder geval was het wel leuk om weer eens contact te hebben met West-Europeanen, want die zijn iets gemakkelijker in de omgang dan de wat stuggeremensen uit Oost-Europese landen.

Gisteren hebben we voornamelijk besteed aan veldwerk. We vonden nog een nieuwe plek waar veel eenden zaten en hebben een vangconstructie verplaatst. Behalve eenden zaten hier ook veel andere leuke vogels. Zo zaten er volop Baardmannetjes, een soort mezen die heel gezellig met elkaar door het riet heen trekken, en we zagen twee keer een Roerdomp langsvliegen. De dag vloog voorbij en 's avonds hebben we weer bij het eerder genoemde restaurantje gegeten. Later op de avond in Nigula hebben we nog lang met het Duitse gezelschap aan tafen gezeten en hun Estse gids, die blijkbaar ook een nationaal bekende natuurfotograaf is, liet een serie zien van zijn mooiste natuurfoto's. Natuurlijk werd het weer te laat om de volgende ochtend uitgeslapen op te kunnen staan.

Vanochtend hebben we ons vaste ritueel weer afgewerkt. Eerst ontbijten, dan in de auto naar de veldwerkgebieden om de kooien te controleren en daarna maar zien wat we het beste kunnen doen. Aan het einde van de ochtend besloten Jacintha en Sjoerd in Nigula nog wat werk te verzetten en zijn Nicole, Peter en ik naar een natuurgebied gereden dat wat verder naar het noordoosten ligt, Soomaa National Park. Dit park bestaat ook voor het grootste deel uit een 'bog', hoogveen, maar wij hebben de meeste tijd gewandeld in een bos aan de rand van het gebied. Ondanks dat we compleet werden opgegeten door muggen was het een mooie wandeling door bossen die ouder en minder aangetast zijn dan elk stuk bos in Nederland. In de rivier die hier doorheen loopt, leven volop bevers, getuige de vele sporen die we vonden (omgeknaagde bomen) en ook in het bos zelf leeft allerlei wild. We vonden de pootafdruk van een das, zagen een paar eekhoorns en een Taigaboomkruiper was een nieuwe 'tripsoort'. Toen we het bos weer uit liepen vloog een prachtige Steenarend over ons heen, de tweede die ik ooit zag (eerste was in Schotland)! Het hoogveengebied was weer prachtig, hoewel iets dichter begroeid met bomen dan de Nigula bog. We hadden niet veel tijd meer om op deze bog te wandelen en zijn weer teruggegaan richting Haademeeste om de vangkooien te controleren. Toen we terugkwamen in Nigula had Jacintha het eten al klaar staan (luxe!) en op dit punt ben ik weer bij met mijn verslag!

Een samenvatting van de hoogtepunten op het gebied van waarnemingen: Wasbeerhond drinkend uit een plas op de weg, overstekende Vossen, Steenarend, Witrugspechten (vandaag 2x), Roerdomp, Grauwe Klauwieren met jongen, prachtige natuurgebieden... Het is nog steeds genieten hier!

Groetjes, Erik